Een groene burgemeester? In het voorwoord van het meerjarenplan schrijft onze burgemeester: Think global, act local. Nergens geldt dit principe meer dan op het vlak

van duurzame ontwikkeling en leefmilieu. Het is onze plicht ten aanzien van onze planeet, ten aanzien van alles wat hier leeft, ten aanzien van de huidige en toekomstige generaties om fundamenteel werk te maken van een beter leefmilieu. (?) Het bewustzijn van deze gewijzigde omstandigheden, van een nieuwe samenleving in wording, van andere uitdagingen vormde de basis voor onze toekomstvisie op Neerpelt de komende jaren.

Ja, we zullen Anders Gaan Leven. In vergelijking met pakweg twintig jaar geleden zijn meer mensen zich hiervan bewust. Het zijn niet langer alleen de groene "wollen sokken jongens/meisjes" die met het opgeheven vingertje deze mening zijn toegedaan. Bovendien zullen externe factoren er ons toe dwingen  anders te gaan leven, zoals de verhoogde prijzen voor basisproducten als energie en voeding.

Zover zijn we het dus eens met de mooie woorden van onze burgervader. Maar, waar we het niet mee eens zijn is de stelling dat we moeten veranderen omdat de omstandigheden gewijzigd zijn. Het enige wat verandert is, is dat de gevolgen van onze levensstijl alsmaar duidelijker worden en dus politiek 'salonfähig' worden. Met andere woorden, de bekommernis om het leefmilieu wordt een politiek verkoopbaar product.

De basisideologie van een ecologische partij is dat ecologie en economie met elkaar in balans moeten zijn. Dit vormt ook de basis van de langetermijnvisie: je 'verkloot' het niet voor de komende generaties. Deze langetermijnvisie vormt de basis voor de politieke keuzes op korte termijn. Hierin schuilt dan ook het verschil tussen een echte groene burgemeester en een zelfverklaarde groene burgemeester.

Je kunt dan wel beweren dat de gemeente iets wenst te doen aan de CO2-uitstoot via het Burgemeestersconvenant met een heleboel maatregelen, zoals het terugdringen van het aantal autokilometers, maar vervolgens ijveren voor een omleidingsweg door een wettelijk beschermd Europees vogelrichtlijngebied is niet bepaald consequent. Een omleidingsweg die inderdaad een oplossing  zou kunnen zijn voor het zwaar verkeer in het centrum. Maar in het kader van een klimaatplan hoort een extra weg niet thuis, zeker niet door een beschermd gebied.

Trouwens, we hebben al aangetoond dat het Neerpelts Klimaatplan in zijn huidige vorm niet veel goeds belooft. Hiervoor verwijzen we naar de analyse in bijlage.

En passant nog een andere 'kleine' inconsequentie signaleren: het klimaatactieplan ijvert voor een vermindering van de uitstoot van broeikasgassen van meer dan 21% (dus 22%) tegen 2020. Het meerjarenplan ijvert voor een klimaatneutrale gemeente (dus 100% besparing) tegen 2020. Politieke wiskunde, een vak apart?

Je kunt dan wel beweren dat je biodiversiteit belangrijk vindt en meent dat die dient bewaard te worden, maar als je tegelijkertijd een omleidingsweg wenst die dwars door één van de mooiste buitengebieden gaat, klinkt dat weerom niet bepaald consequent.

Een ander voorbeeld: de wulp. Uitverkozen door het gemeentebestuur als het uithangbord van de gemeente. De laatste jaren is deze weidevogel in Neerpelt niet meer gespot (enkel in het Hageven nog een paar koppels). Maatregelen om hem een kans te geven waren en zijn er niet. Heel wat mensen zal dit worst wezen, wat hun goed recht is natuurlijk. Maar van een gemeentebestuur verwachten we meer dan 'doen alsof'.

Daarnaast blijft een gemeentelijk bermbeheerplan nog steeds een utopie en is er van een toezicht op het totaal aantal bomen in de gemeente geen sprake, laat staan van een toename en inbreiding van bossen.

Conclusie  voor de vierde stelling                                                                   

Begin met jezelf. Als je inwoners wilt bewegen tot duurzamer gedrag, zal je als gemeente zelf het voorbeeld moeten geven. Als je voor bestaande problemen alleen maar de gekende, en tot de draad versleten, oplossingen voorstelt, over welke veranderingen praten we dan?

-          Een mobiliteitsprobleem? Oplossing: een nieuwe weg, liefst zonder de kiezer tot last te zijn (want redelijk moeilijk politiek te verkopen);

-          Te weinig bouwplaatsen? Oplossing: nieuwe woonuitbreidingsgebieden aansnijden, hoe meer hoe beter (want spijst de gemeentekas);

-          Geen industrie? Oplossing: ijveren voor nieuwe industrieterreinen zonder naar het bovengemeentelijk niveau te kijken.

Echt out of the box denken kan je dit niet noemen.

Toch is de stelling niet geheel van de pot gerukt. Er zijn maatregelen die goed zijn. Oplaadpunten voor elektrische wagens, de investering in een gemeentelijke elektrische wagen, gemeenteblad gedrukt op FSC-gelabeld papier ? eindelijk ?, FSC-bossen etc.

Maar nu te spreken van een 'turn around'? Dat zou redelijk overdreven zijn. Het plan kadert in de algemene benadering van de klassieke partijen: laten we ervoor zorgen dat we de 'groene kiezer' plezieren, laten we hier en daar wat 'sleutelen', maar verder : business as usual.

Wel positief is dat de inzichten en visie van de groene partijen meer en meer ingang vinden in het mainstream-denken. Zoals de meerderheid het zo treffend verwoord: de basis is gelegd, nu de diepgang. Wij voegen er nog één toe: en nu nog enige consequentie in het beleid ter zake.

De laatste stelling die we onder de loep zullen nemen is:

We maakten duidelijke keuzes voor de uitbouw van een sterke, solidaire, vooruitziende en levendige gemeente.