Donderdag 14 augustus om 19 u trokken we met een groep van 15 mensen het gebied  'de Holen' in voor een 2 uur durende wandeling. Ons doel: kennismaken met het dit onbekende stukje natuur. In de groep was elke leeftijdscategorie vertegenwoordigd en ieder beleefde de wandeling op zijn eigen manier. Sommigen waren specialisten op het gebied van planten en gaven hun ogen de kost aan de vele soorten die het gebied rijk is. Ze vonden er, in tegenstelling tot wat ons gemeentebestuur beweert, meer dan alleen populieren. Ook waren er een paar vogelkenners bij. Zij wezen ons op het geluid van de zwarte specht en een ijsvogel die over het water scheerde. De jongste van de hoop werd dan weer in beslag genomen door de massa kikkertjes in het natte gras. Hij ving er een paar en liet deze dan trots aan de rest zien. Natuurlijk werden de kikkertjes ook terug vrijgelaten.  Weer anderen genoten gewoon van een fijne wandeling en wisselden ervaringen met elkaar uit. Kortom, voor ieder wat wils. Gelukkig waren de weergoden ons goedgezind en hielden we het de hele tocht droog. Onderweg gaven mijn medegids (en moeder) en ik meer informatie over de geschiedenis van het gebied en de toekomstige bedreiging, nl. de omleidingsweg die men door dit stukje natuur wil trekken. Sommigen waren hiervan reeds op de hoogte, anderen reageerden geschrokken. Ik denk dat we het er met zijn allen over eens waren: het zou zonde zijn om een gebied met nog zo veel capaciteiten te doorkruisen met nog meer asfalt. Stof tot nadenken en om over te praten. We zetten onze tocht door en na enkele avontuurlijke bruggetjes bereikten we het eindpunt van de wandeling. De wandelaars waren zeer enthousiast. 

'Onbekend is onbemind' bleek voor dit gebied zeer toepasselijk. Als enige vraag kregen we dan ook nog: 'Wanneer mogen we nog eens terugkomen?'